Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου To Savoir vivre ενός γάμου - Μέρος 1ο θα αναπτύξω τις σκέψεις μου αναφορικά με το θέμα της συμπεριφοράς μας σε έναν γάμο. Σκοπός εδώ δεν είναι να δημιουργηθεί μία λίστα με κανόνες που θυμίζουν μίμηση αλλότριων «καλών» τρόπων που στην εφαρμογή τους οδηγούν σε απουσία ειλικρινούς ζωντάνιας και χαράς όπως αυτή εκφράζεται στον τόπο μας. Γιατί κάθε λαός διαθέτει χαρακτηριστικά γνωρίσματα και εκφράζει με διαφορετικό τρόπο την συγκίνηση, την ευτυχία, την λύπη. Είμαστε μεσογειακός λαός, ως εκ τούτου μας συνοδεύει ενθουσιασμός και εξωστρέφεια στον τρόπο που βιώνουμε τέτοιες στιγμές. Σε αυτό ακριβώς το σημείο κρύβεται η παγίδα: επειδή εμείς χαιρόμαστε και έχουμε έρθει στο κέφι, νομίζουμε ότι είμαστε στη boom boom και η πίστα μας ανήκει… παραμερίζοντας τους πρωταγωνιστές...
Ακολουθούν 2 συνήθειες που έχουν πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στους γάμους.
To φαινόμενο τρώω και τα τραπέζια. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τον γάμο στον οποίο έχουν προσκληθεί ως μέρος που θα καταναλώσουν τροφή που αντιστοιχεί σε 3 άτομα για 5 μέρες, οι χαρακτηριστικοί λόφοι πιάτων που περιφέρονται.. και δεν θα αφήσουν σταγόνα αλκοόλ από το ανοιχτό μπαρ.
Περνάμε στο φαινόμενο της κριτικής επιτροπής. Κάποιοι αρέσκονται στο να σχολιάζουν και μάλιστα επικριτικά ό,τι κινείται από τη νύφη και τον στολισμό της εκκλησίας μέχρι το κουμπί στο μανίκι του σερβιτόρου γεγονός που κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε ανία όμως δεν παύει να αποτελεί αγένεια!! Δεν κρίνουμε και μάλιστα κακοπροαίρετα οτιδήποτε μπορεί να έχει πάει στραβά γιατί πολλά απρόβλεπτα συμβαίνουν ...
Είναι γεγονός πως δεν μπορούμε να ξέρουμε εκ των προτέρων πού και με ποιους θα κάτσουμε, είναι όμως ιδιαιτέρως δυσάρεστο για το ζευγάρι να μάθει ότι κάποιος παραπονέθηκε για το τραπέζι. Θα μιλήσουμε ευγενικά, είτε γνωρίζουμε τους συγκαθήμενους, είτε όχι για όση ώρα μπορούμε και θα προσέξουμε η συζήτηση να κινηθεί σε ανάλαφρο και ευχάριστο κλίμα. Δεν ανοίγουμε θέματα που αφορούν σε νοσοκομεία, τροχαία, μνημόσυνα, εφορίες, ανεξόφλητα δάνεια, πλειστηριασμούς, συναισθηματικά δράματα και γενικότερα κακομοιριές.. Τέλος, συμμετέχουμε ενεργά στην χαρά του ζευγαριού, ναι θα χορέψουμε με κέφι και όρεξη, και θα ευχηθούμε με εγκαρδιότητα στους νιόπαντρους και στους οικείους προκειμένου να ευχαριστήσουμε για την περιποίηση και την ζεστασιά που βιώσαμε.
Είναι σημαντικό να τονίσω το γεγονός ότι δεν ενδείκνυται η μέρα για να γραπώσουμε τη νύφη ή τον γαμπρό αντίστοιχα και να πιάσουμε ψιλοκουβεντούλα.. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να καταλάβουμε.. για να μην χρειαστεί να μας το πουν διακριτικά ότι ως οικοδεσπότες ο χρόνος επιμερίζεται σε όλους τους προσκεκλημένους..
Κλείνοντας, θα επανέλθω στο θέμα του δώρου για να πω πως τα από καρδιάς δώρα είναι όσα μένουν ανεξαρτήτως αξίας και πως η πραγματική προσφορά μας στους νεόνυμφους είναι η ειλικρινής και έκδηλη συμμετοχή μας στην χαρά τους..
By Penelope
Βρες αυτό που ψάχνεις
Διαβάστε επίσης
To Savoir vivre ενός γάμου - Μέρος 1ο
Παντρεύομαι!!!!5+1 βήματα για να ξεκινήσεις σωστά!
7 λόγοι για τους οποίους ο Wedding Planner είναι απαραίτητος
Οργάνωσε το γάμο σου!!
Κάνε εγγραφή στο MY WEDDING CALENDAR